عِشَايَ 49:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 دُوبَ، مُتَنٜىٰنَ ذَاسُذُواْ دَغَ ثَنْ نٜىٰسَ، وَطَنْسُ كُمَ ذَاسُذُواْ دَغَ أَرٜىٰوَ، دَغَ يَمَّ دَغَ كُمَ كُدَنْثِنْ مَصَرْ؞» Faic an caibideil |
يَنْذُ ڢَا، يَا ذُرِيَرْ بَاوَنَ يَعْڧُوبَ، كَدَ كُجِڟُواْرُواْ، يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، كَدَ كُڢِرْغِتَ! غَمَا غَاشِ، ذَنْثٜىٰثٜىٰكُ دَغَ ڧَسَا مَيْ نِيسَ، ذَنْثٜىٰثِ یَیَنْكُ دَغَ ڧَسَرْ بَوْتَا؞ ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ ذَاسُ دَاوُاْ، ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ دَ لَاڢِيَ دَ رَيْ عَݣُونْثٜىٰ، بَابُوَنْدَ ذَيْسَاكٜىٰ ڟُواْرَتَرْ دَسُو؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
بَايَنْ وَنَّنْ، نَدُوبَ سَيْ نَغَ وَنِ بَبَّنْ تَارُواْ نَڟَرْكَكَا دَيَوَ وَنْدَ يَڢِ غَبَنْ ڧِرْغٜىٰ؞ سُنْ ڢِتُواْ دَغَ كُواْوَثٜىٰ أَلْعُمَّ دَ ذُرِيَ دَ ڧَبِيلَ دَ يَرٜىٰ، سُنَ ڟَيٜىٰ أَغَبَنْ كُجٜىٰرَرْ مُلْكٍ دَ كُمَ أَغَبَنْ طَنْ ضَغُوانْ؞ سُنَ سَنْيٜىٰ دَ ڢَرَرٜىٰنْ رِيغُنَ، كُمَ سُنَ رِڧٜىٰ دَ رَسَّنْ إِتَاثٜىٰنْ دَبِينُواْ أَ حَنُّنْسُ؞