عِشَايَ 44:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 كَدَ كُجِڟُواْرُواْ، يَا مُتَنٜىٰنَ، كَدَ كُڢِرْغِتَ! تُنْدَغَ زَامَانِنْ دَا ثَنْ، بَنْ ڢَطَا نَا يِشٜىٰلَرْ أَبِنْدَ ذَيْ ڢَرُبَ؟ كُونٜىٰ شَيْدُنَ! كُواْ أَݣَويْ وَنِ اللَّهْ بَنْدَ نِے؟ بَابُوَنِ دُوڟٜىٰ، بَابُوَنِنْدَ نَسَنِ؞» Faic an caibideil |
غَمَا نَاجِ كُنْيَا إِنْتَمْبَيِ سَرْكِے يَبَامُ سُواْجُواْجِنْ ڧَسَا دَ مَاسُ هَوَنْ دَوَكِ دُواْمِنْ سُڟَرٜىٰمُ دَغَ أَبُواْكَنْ غَابَا أَ حَنْيَ؞ سَبُواْدَ نَارِغَا نَا ڢَطَا وَسَرْكِے ثٜىٰوَ حَنُّنْ اللَّهْ نْمُ مَيْ أَلْحٜىٰرِ يَنَ تَرٜىٰدَ دُكَنْ وَنْدَ يَدُواْغَرَ غَرٜىٰشِ، عَمَّا ذَاڢِنْ ڢُشِنْسَ يَنَ عَكَنْ دُكَنْ وَنْدَ يَجُويَ مَسَ بَايَ؞
عَمَّا إِنَ سُواْ إِنْ تَبَّتَرْوَ سَرْكِے ثٜىٰوَ أَݣَويْ اللَّهْ أَ سَمَ وَنْدَ شِينٜىٰ مَيْ بَيَّنَ أَسِرَيْ؞ وَنَّنْ اللَّهْ شِينٜىٰ يَسَنَرْ وَسَرْكِے أَبِنْدَ ذَيْ ڢَرُ نَنْ غَبَ؞ رَنْكَيَدَطٜىٰ! تُواْ، يَنْذُ ذَنْ ڢَطَا مَكَ مَڢَرْكِ دَ رُعُيَرْدَ كَغَنِ، سَعَدَّ كَكٜىٰ ݣُونْثٜىٰ عَكَنْ غَدُوانْكَ؞
ذَاعَكُواْرٜىٰكَ دَغَ ثِكِنْ مُتَنٜىٰ ذُوَا دَاجِ، ذَاكَ ذَوْنَ تَرٜىٰدَ نَمُواْمِنْ دَاجِ؞ ذَاكَ كَسَنْثٜىٰ حَكَ نَڟَوُانْ لُواْكَثِ بَݣَويْ، كَنَ ثِنْ ثِيَوَ كَمَرْ بِجِمِ، رَٻَ تَنَ جِڧٜىٰكَ؞ سَعَنً ذَاكَ سَنِ مَڢِے طَوْكَكَ نٜىٰ يَكٜىٰ مُلْكِ عَكَنْ یَنْ أَدَمْ، يَكَنْ كُمَ بَادَ مُلْكِ غَ وَنْدَ يَغَ دَامَ؞