عِشَايَ 43:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 نِے يَهْوٜىٰهْ نَاثٜىٰ، «يَا جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُونٜىٰ شَيْدُنَ، كُونٜىٰ نَذَاٻَا كُذَمَ بَايِنَ، دُواْمِنْ كُسَنْ نِے، كُبَادَ غَسْكِيَ غَرٜىٰنِ، كُكُمَ ڢَهِمْتَ نِے كَطَيْ نٜىٰ اللَّهْ؞ كَاڢِنْ نِے بَابُوَنِ اللَّهْ، بَايَنْ نِے كُمَ، بَذَاعَيِ وَنِبَ؞ Faic an caibideil |
يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ، ‹أَ رَانَرْ نَنْ، يَا ظٜىٰرُبَّبٜىٰلْ طَنْ شٜىٰيَلْتِيٜىٰلْ بَاوَنَ، ذَنْ طَوْكٜىٰكَ إِنْسَا كَذَمَ كَمَرْ ذُواْبٜىٰنْ هَاتِمِنَ، كَمَرْ يَدَّ سَرْكِے يَكٜىٰيِنْ أَمْڢَانِ دَ ذُواْبٜىٰنْ هَاتِمِنْ مُلْكِنْسَ، غَمَا نَا ذَاٻٜىٰكَ نَمُسَمَّنْ،› إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا؞»