عِشَايَ 42:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 ڨُوظُوانْسَ بَذَيْ رَغُبَ، بَذَيْ مَا رَسَ ڧَرْڢِبَ، سَيْ يَكَڢَ يِنْ غَسْكِيَ عَدُونِيَا؞ مُتَنٜىٰنْ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ كُوَ سُنَ مَرْمَرِنْ كُواْيَرْوَرْسَ؞» Faic an caibideil |
بَاشَكَّ، سُونٜىٰ جِضَاغٜىٰ دَغَ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ، جِضَاغٜىٰنْ ضُوَ دَغَ تَرْشِشْ سُنَ بِيدَسُو، سُنَ كَٰوُاْ یَیَنْكِ دَغَ ڧَسَاشٜىٰنْ نٜىٰسَ، طَوْكٜىٰ دَ أَظُرْڢَا دَ ظِينَارِيَرْسُ، دُواْمِنْ سُغِرْمَمَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكِ، سُونَنْ مَيْ ڟَرْكِنْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ سَبُواْدَ يَدَرَجَنْتَرْ دَكٜىٰ؞
ذَنْ كَڢَ عَلَمَ عَثِكِنْسُ؞ دَغَ ثِكِنْ ضَغُواْوَرْسُ، ذَنْ عَيْكِ وَطَنْسُ ذُوَاغَ أَلْعُمَّيْ دَ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ عِنْدَ مُتَنٜىٰنْ بَسُ تَٻَجِنْ لَابَرِنْ سُونَنْدَ نَيِبَ، بَسُ كُمَ غَ طَوْكَكَتَبَ؞ ذَنْ عَيْكٜىٰسُ ذُوَا ڧَسَاشٜىٰ كَمَرْ سِڢٜىٰنْ دَ لِبِيَ دَ لُدْ، مَاسُ عِيَ هَرْبِنَّنْ دَ تُبَلْ دَ هٜىٰلَّسْ؞ ذَاسُ كُوَيِ شٜىٰلَرْ طَوْكَكَتَ غَ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ؞
«ڟَوُانْ لُواْكَثِنْ دَ عَكَ شِرْيَ وَجَمَعَرْكَ دَ بِرْنِنْكُ مَيْ ڟَرْكِے شِينٜىٰ بَݣَويْ بَݣَويْ سَوْ سَبَعِنْ، دُواْمِنْ عَكَٰوُاْ ڧَرْشٜىٰنْ ذُنُوبِنْ غَنْغَنْثِ، دُواْمِنْ أَڟَيْ دَ يِنْ ذُنُوبِ، دُواْمِنْ أَطَوْكَ أَلْحَكِنْ لَيْڢِے، دُواْمِنْ كُمَ عَكَٰوُاْ أَدَلْثِے مَرَرْ إِيَاكَ، دُواْمِنْ عَتَبَّتَرْ دَ رُعُيَ دَ أَنَّبْثِ، دُواْمِنْ كُمَ أَ سَاكٜىٰ كٜىٰٻٜىٰ وُرِے مَڢِے ڟَرْكِے؞
غَ وَطَنْدَ بَاسَ ڧَرْڧَشِنْ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى كُوَ، سَيْ نَذَمَ كَمَرْ وَنْدَ بَايَ ڧَرْڧَشِنْ كُواْيَرْوَرْ، بَوَيْ ثٜىٰوَ بَا وَتَ دُواْكَرْ اللَّهْ دَتَكٜىٰ إِيكُواْ عَكَيْنَ بَ، أَعَ، إِنَ ڧَرْڧَشِنْ دُواْكَرْ أَلْمَسِيحُ، دُواْمِنْ إِنْجَٰوُاْ وَطَنْدَ بَاسَ ڧَرْڧَشِنْ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى؞