عِشَايَ 42:16 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا16 ذَنْ جَغُواْرَنْثِ مَكَڢِ عَتَهَنْيَرْ دَ بَسُ تَٻَ سَنِبَ، أَ هَنْيُواْيِنْ دَ بَسُ سَنِبَ، ذَنْبِيدَسُو؞ ذَنْ مَيْدَ دُهُنْسُ يَذَمَ حَصْكٜىٰ، وُرَارٜىٰنْ غَرْغَدَ، ذَنْ مَيْدَسُو سُمُلْ؞ أَبُبُوَنْ دَ ذَنْيِ كٜىٰنَنْ، بَكُوَ ذَنْ ڢَاسَ يِنْسُبَ؞ Faic an caibideil |
عَمَّا كُو ڧَبِيلَثٜىٰ وَدَّ اللَّهْ يَذَاٻَا، كُمَ ڧُنْغِيَرْ ڢِرِسْتُواْثِثٜىٰ تَ اللَّهْ بَبَّنْ سَرْكِے، أَلْعُمَّثٜىٰ مَيْ ڟَرْكِے، كُمَ جَمَعَرْ اللَّهْ تَمُسَمَّنْ دُواْمِنْ كُيِ شٜىٰلَرْ مَنْيَنْ أَلْعَمُرَنْسَ نَبَنْ مَامَاكِ نَوَنْدَ يَكِرَاكُ دَغَ ثِكِنْ دُهُ، كُكَ شِغَ ثِكِنْ حَصْكٜىٰنْسَ نَبَنْ مَامَاكِ؞