عِشَايَ 42:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 كُرٜىٰرَ سَابُوَرْ وَاڧَا غَ يَهْوٜىٰهْ، يَبُوانْسَ كُمَ دَغَ إِيَاكَرْ دُونِيَا! كُو دَ كُكٜىٰ تَڢِيَ عَكَنْ تٜىٰكُ، دَ دُكَنْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ ثِكِنْتَ، كُيَبٜىٰشِ! كُو يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ دَ كُو مَذَوْنَنْسُ، كُرٜىٰرَ مَسَ يَبُواْ! Faic an caibideil |
كُرٜىٰرَ وَاڧَرْ ڢَضٍ ثِكِ، يَا كُو سَمَّيْ، غَمَا يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَيِ وَنَّنْ دُكَ؞ كُيِ إِيهُ نَمُرْنَ، يَا كُو ظُرْڢَڢَّنْ وُرَارٜىٰ نَدُونِيَا! كُٻَرْكٜىٰ دَوَاڧَا، يَا كُو مَنْيَنْ تُدَّيْ، يَا كُو عِتَتُوَنْ كُرْمِ! غَمَا يَهْوٜىٰهْ يَاڢَنْشِ ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ، ذَيْسَامِ طَوْكَكَ عَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞
بَاشَكَّ، سُونٜىٰ جِضَاغٜىٰ دَغَ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ، جِضَاغٜىٰنْ ضُوَ دَغَ تَرْشِشْ سُنَ بِيدَسُو، سُنَ كَٰوُاْ یَیَنْكِ دَغَ ڧَسَاشٜىٰنْ نٜىٰسَ، طَوْكٜىٰ دَ أَظُرْڢَا دَ ظِينَارِيَرْسُ، دُواْمِنْ سُغِرْمَمَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكِ، سُونَنْ مَيْ ڟَرْكِنْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ سَبُواْدَ يَدَرَجَنْتَرْ دَكٜىٰ؞