عِشَايَ 41:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ سُنْ غَنِ سُنْ جِڟُواْرُواْ، ڧَسَاشٜىٰنْ إِيَاكَرْ دُونِيَا سُنْيِ ضَوَرْ جِكِے؞ دُكَنْسُ سُنْ تَتَّارُ سُنْ مَڟُواْ كُسَ؞ Faic an caibideil |
دُكَنْ سَرَاكُنَنْ أَمُواْرِيَاوَنْ دَسُكٜىٰ يَمَّ دَ يُواْدَنْ دَ كُمَ دُكَنْ سَرَاكُنَنْ كَنْعَنِيَاوَنْ دَسُكٜىٰ عَبَاكِنْ تٜىٰكُنْ مٜىٰدِتٜىٰرٜىٰنِيَ سُكَجِ لَابَرِ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَسَا ضُوً يُواْدَنْ يَبُوشٜىٰ حَرْ سَيْ دَ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَ ڧٜىٰتَرٜىٰ؞ دَ سُكَجِ لَابَرِنْ، سَيْ ظُكَاتَنْسُ سُكَ نَرْكٜىٰ، حَرْ مَا بَا وَنِنْدَ يَرَغُ دَ ڧَرْڢِنْ حَلِنْ دَ ذَيْ عِيَ ڢُسْكَنْتَرْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞