عِشَايَ 4:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 طَوْكَكَرْسَ ذَاتَ ذَمَ تٜىٰنْتِ، تَبَادَ إِنُوَ أَ لُواْكَثِنْ ذَاڢِنْ رَانَ دَ دَرٜىٰ كُمَ ذَاتَ ذَمَ وُرِنْ ٻُيَ دَ كُمَ مَڢَكَا دَغَ ضُوَ مَيْ ڧَنْڧَرَ دَ إِسْكَ مَيْ ڧَرْڢِے؞ Faic an caibideil |
تُواْ، أَݣَويْ أَبُبُوَنَّنْ غُدَا بِيُ وَطَنْدَ سُكٜىٰ مَرَرْ ثَنْجَاوَا، وَطَنْدَ بَذَيْ يِوُ اللَّهْ يَيِ رَشِنْ أَمِنْثِ غَمٜىٰدَسُوبَ؞ دَيَكٜىٰ وَنَّنْ أَبِنْ ڧَرْڢَڢَ ذُوثِيَا سُواْسَيْ نٜىٰ غَرٜىٰمُ، مُو دَ مُكَ غُدُ ذُوَا مَڢَكَا، يَا كَمَاتَ مُرِڧٜىٰ أَبِنَّنْ دَ مُكَسَا ذُوثِيَا عَكَيْ دَ ڧَرْڢِے سُواْسَيْ؞