عِشَايَ 39:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 سَيْ أَنَّبِے عِشَايَ يَذُواْ وُرِنْ سَرْكِے هٜىٰزٜىٰكِيَ يَثٜىٰ مَسَ «دَغَ إِنَا نٜىٰ مُتَنٜىٰنَّنْ سُكَ ڢِتُواْ؟ مٜىٰنٜىٰنٜىٰ كُمَ سُكَثٜىٰ مَكَ؟» هٜىٰزٜىٰكِيَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «سُنْ ذُواْ وُرِينَ نٜىٰ دَغَ وَتَ ڧَسَا مَيْ نِيسَ، وَتُواْ دَغَ ڧَسَرْ بَابِيلَ؞» Faic an caibideil |
جِ! غَا كُوكَنْ ذُوثِيَاتَ جَمَعَتَ؞ كُواْعِنَ عَڧَسَرْ سُنَ ثٜىٰوَ «كُواْ يَهْوٜىٰهْ بَايَ ثِكِنْ سِهِيُواْنَ نٜىٰ؟ كُواْ سَرْكِنْتَ بَايَ عَثِكِنْتَنٜىٰ؟» يَهْوٜىٰهْ سَرْكِنْسُ يَأَمْسَ يَثٜىٰ، «دُوانْمٜىٰ سُكٜىٰ بَوْتَرْ غُمَكَ؟ دُوانْمٜىٰ سُكَسَا نَيِڢُشِے تَوُرِنْ سُجَّدَرْ بَنْظَ غَ أَلُّواْلِنْ أَلْعُمَّيْ؟»