عِشَايَ 38:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 يَتَڢِے وُرِنْ هٜىٰزٜىٰكِيَ يَثٜىٰ، «إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، اللَّهْ نَكَكَنْكَ دَاوُدَ، نَجِ أَدُّعَرْكَ، نَكُمَ غَ هَوَيٜىٰنْكَ؞ تُواْ، ذَنْ ڧَارَ وَرَايُوَرْكَ شٜىٰكَرَا غُواْمَشَا بِيَرْ؞ Faic an caibideil |
يَنْذُ يَا يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، بَرِ كَثِكَ أَلْڧَوَرِنْدَ كَيِ وَبَاوَنْكَ بَابَنَ دَاوُدَ دَ كَثٜىٰمَسَ، ‹عِدَنْ یَیَنْكَ مَظَا ذَاسُ لُورَ دَ رَايُوَرْسُ، سُكُمَيِ تَڢِيَ تَرٜىٰدَنِ كَمَرْ يَدَّ كَيْ كَايِ، تُواْ، كُلُّمْ ذَاعَ سَامِ وَنِ دَغَ ثِكِنْ عِيَلِنْكَ دَ ذَيْ غَاجِ كُجٜىٰرَرْ مُلْكٍ إِسْرَٰٓءِيلَ؞›
أَ شٜىٰكَرَا تَتَݣُوسْ تَمُلْكِنْسَ، أَ لُواْكَثِنْ يَنَ يَرُواْ، يُواْسِيَا يَڢَارَ سُجَّدَ غَ اللَّهْ نَكَكَنْسَ دَاوُدَ؞ أَ شٜىٰكَرَرْسَ تَغُواْمَشَا بِيُ، سَيْ يَڢَارَ رُرُّشٜىٰ وُرَارٜىٰنْ سُجَّدَ دَ بَسُ دَاثٜىٰبَ أَ يَهُودَ دَ عُرُوشَلِيمَ دَ غُمَكَنْ أَشٜىٰرَ دَ صِڢُّواْڢِنْ أَلُّواْلِ نَ إِتَاثٜىٰنْ دَ عَكَ سَسَّڧَ دَ صِڢُّواْڢِنْ ظُبِے؞