عِشَايَ 34:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 دَتَّاوَنْسُ ذَاسُ ڢَاطِ كَمَرْ بِجِمَنْ دَاجِ، كَمَرْ یَنْ بِجِمَيْ دَ مَنْيَنْ بِجِمَيْ؞ ڧَسَرْسُ ذَاتَ جِڧٜىٰ دَ جِنِ، ڧُورَرْ ڧَسَرْسُ كُمَ تَذَمَ تَاكِ دَ كِڟٜىٰنْسُ؞ Faic an caibideil |
«يَا كَيْ طَنْ مُتُمْ، كَيِ مَغَنَ دَ كُواْوَنٜىٰ إِرِنْ ڟُنْڟُ دَ دُكَنْ نَمُواْمِنْ دَاجِ كَثٜىٰ، ‹إِنْجِنِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، كُتَتَّارُ دَغَ كُواْعِنَ كُذُواْ وُرِنْ بِكٍ هَدَايَ وَنْدَ نَكٜىٰ شِرْيَ دُواْمِنْكُ، بَبَّرْ هَدَايَ ثٜىٰ أَ مَنْيَنْ تُدَّنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، عِنْدَ ذَاكُثِ نَامَ كُكُمَ شَا جِنِ؞