عِشَايَ 34:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 سَعَدَّ تَكُواْبِنَ يَشَا يَڧُواْشِ أَ سَمَ، ذَيْ سَوْكُواْ عَكَنْ عٜىٰدُوامْ، عَكَنْ مُتَنٜىٰنْدَ نَكٜىٰٻٜىٰ دُواْمِنْ هَلَّكَرْوَ؞ Faic an caibideil |
غَمَا رَانَرْ نَنْ رَانَ ثٜىٰ تَ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، رَانَرْ حُكُنْثِنْ رَامُوَا، دُواْمِنْ يَيِ رَامُوَا عَكَنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْسَ؞ تَكُواْبِے ذَيْثِ، يَڧُواْشِ، تَكُواْبِے كُمَ ذَيْ شَا جِنِنْسُ يَڧُواْشِ؞ غَمَا عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا ذَيْ يِهَدَايَ عَڧَسَرْ أَرٜىٰوَ أَغٜىٰڢٜىٰنْ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ؞
كَمَرْ يَدَّ كَيِ ڢَضٍ ثِكِ عَكَنْ غَادُواْنَ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سَعَدَّ تَذَمَ كُڢَيْ، بُوسَشِّيَ ڧَسَا مَرَرْ أَمْڢَانِ، حَكَ ذَنْيِ دَكَيْ؞ حَكَ مَا كَيْ تُدُنْ سٜىٰيِرْ، دُكَنْ عٜىٰدُوامْ، ذَاكَ ذَمَ كُڢَيْ، بُوسَشِّيَرْ ڧَسَا مَرَرْ أَمْڢَانِ؞ سَعَنً مُتَنٜىٰ ذَاسُ سَنِ ثٜىٰوَ نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ؞› »
«كُواْدَيَكٜىٰ عٜىٰدُواْمَاوَا، وَتُواْ ذُرِيَرْ إِسُوَ، سُنْ ثٜىٰ، ‹أَنْيِ كَثَ كَثَ دَمُو، عَمَّا ذَامُ كُواْمَ مُسَاكٜىٰ غِنَا كُڢَنْمُ،› عَمَّا يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ، ‹عِ، ذَاسُ غِنَا، نِے كُوَ ذَنْ رُشٜىٰ، حَرْ سَيْ أَنْثٜىٰ دَسُو مُوغُوَرْ ڧَسَا، مُتَنٜىٰنْ دَ ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ ذَيْ دَطٜىٰ عَكَنْسُ؞›