عِشَايَ 33:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 بَابُ مَاسُ تَڢِيَ أَ هَنْيُواْيِ، مَاسُ تَڢِيٜىٰ تَڢِيٜىٰ سُنْ ٻَثٜىٰ دَغَ حَنْيَ؞ عَكَ كَرْيَ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ، عَكَ رٜىٰنَ مَغَنَرْ شَيْدُ؞ بَعَكُمَ غَنِنْ غِرْمَنْ كُواْوَ؞ Faic an caibideil |
دَاوُدَ يَتَمْبَيِ سُواْجُواْجِنْ دَسُكٜىٰ كُسَدَشِ يَثٜىٰ «مٜىٰنٜىٰنٜىٰ ذَاعَيِ وَوَنْدَ يَكَشٜىٰ وَنَّنْ مُتُمِنْ ڢِلِسْتِيَ دُواْمِنْ عَثٜىٰثِ إِسْرَٰٓءِيلَ دَغَ وَنَّنْ أَبِنْ كُنْيَا؟ شِنْ! وَنٜىٰنٜىٰ مُتُمِنْ ڢِلِسْتِيَ، ڧَظَامِنْ أَرْنٜىٰ مَرَرْ كَاثِيَ؟ أَيْ، بَذَاعَ بَرْشِ يَذَاغِ سُواْجُواْجِنْ اللَّهْ مَيْ رَيْ بَ!»