عِشَايَ 33:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 كَيْتُوانْكَ، كَيْ مَيْ هَلَّكَرْوَ، بَعَتَٻَ هَلَّكَ كَبَ! كَيْتُوانْكَ، كَيْ مَيْ ثِنْ أَمَانَ، بَعَتَٻَ ثِنْ أَمَانَرْكَ بَ! سَعَدَّ كَدَيْنَ هَلَّكَرْوَ، كَيْ مَا ذَاعَ هَلَكَاكَ؞ سَعَدَّ كَدَيْنَ ثِنْ أَمَانَ، كَيْ مَا ذَاعَ ثِ أَمَانَرْكَ؞ Faic an caibideil |
أَنْ نُونَ مِنِ رُعُيَ مَيْ تَادَ حَنْكَلِ، عَثِكِنْ رُعُيَرْ نَغَ مَيْ ثِنْ أَمَانَ يَنَ تَثِنْ أَمَانَ، مَيْ هَلَّكَرْوَ كُمَ يَنَ تَهَلَّكَرْوَ؞ يَا كُو سُواْجُواْجِنْ عٜىٰلَمْ، كُهَوْرَ دَ يَاڧِ! يَا كُو سُواْجُواْجِنْ مٜىٰدِيَ، كُكٜىٰوَيٜىٰ بِرْنِنْ! دُكَنْ وَهَلَرْ دَ بَابِيلَ تَحَيْڢَرْ، اللَّهْ ذَيْ جَنْيٜىٰتَ؞
بَذَاسُ شَا وَهَلَرْ نٜىٰمَنْ إِتَاثٜىٰ هُورَ وُتَادَغَ دَاجِ بَ، كُواْ سُسَارٜىٰ إِتَاثٜىٰ دَغَ كُرْمِبَ، غَمَا ذَاسُيِ تَهُورَ وُتَادَ كَايَنْ يَاڧِنْ؞ ذَاسُ ݣُوشِ كَايَ دَغَ وُرِنْ وَطَنْدَ دَا سُكَ ݣُوشٜىٰ دَغَ وُرِنْسُ، سُݣُوشِ رَبُوانْ يَاڧِ دَغَ وُرِنْ وَطَنْدَ دَا سُكَ ݣُوشٜىٰ دَغَ وُرِنْسُ؞ نِے عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞