عِشَايَ 32:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 غَمَا وَاوَا يَنَ مَغَنَرْ وَوَنْثِ، ذُوثِيَارْسَ تَنَ شِرِنْ مُغُنْتَا، دُواْمِنْ عَيِ رَايُوَرْ رَشِنْ ڟُواْرُوانْ اللَّهْ، دُواْمِنْ عَبَظَ ڧَضْيَا غَمٜىٰدَ يَهْوٜىٰهْ، دُواْمِنْ عَڨَلٜىٰ مَيْ جِنْ يُنْوَ ثِكِنْ يُنْوَرْسَ دُواْمِنْ عَبَرْ مَيْ جِنْ ڧِشِنْ ضُوَ ثِكِنْ ڧِشِنْسَ؞ Faic an caibideil |
شِيَسَا يَهْوٜىٰهْ بَيْ عِيَجِنْ دَاطِنْ سَمَارِنْسُبَ، كُواْ يَنُونَ جِنْڧَيْ غَ مَاتَانْدَ مَذَنْسُ سُكَ مُتُ، كُواْ كُمَ مَرَايُبَ؞ غَمَا كُواْوَ مَرَرْ ڟُواْرُوانْ اللَّهْ نٜىٰ، مَيْ عَيْكَتَ مُغُنْتَا، كُواْوَنٜىٰ بَاكِ مَا يَنَ ڢَطِنْ مَغَنَرْ بَنْظَ؞ دُكْ دَ وَنَّنْ، ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ يَڧِ يَݣُونْتَ، حَنُّنْ حُكُنْثِنْسَ يأَنَانً أَ مِيڧٜىٰ!