عِشَايَ 30:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 كُنَ غَنْغَرَوَ ذُوَا ڧَسَرْ مَصَرْ، بَاتَرٜىٰدَ نٜىٰمَنْ شَوَرَاتَبَ، كُنَ نٜىٰمَنْ وُرِنْ ٻُيَ أَوُرِنْ ڢِرْعَوْنَ، كُنَ نٜىٰمَنْ مَڢَكَا عَ إِنُوَرْ سَرْكِنْ مَصَرْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ سَرْكِے هُواْشٜىٰيَ يَيِ وَسَرْكِنْ أَسُّرِيَ تَاوَيٜىٰ؞ هُواْشٜىٰيَ يَعَيْكَ دَ مُتَنٜىٰ ذُوَا وُرِنْ سَرْكِے سُواْ نَ مَصَرْ يَتَيْمَكٜىٰشِ؞ هُواْشٜىٰيَ يَكُمَ دَيْنَ بَا شَلْمَنٜىٰظٜىٰرْ هَرَاجِنْ دَ يَكٜىٰبِيَنْسَ كُواْوَثٜىٰ شٜىٰكَرَا؞ سَبُواْدَ حَكَ سَرْكِے شَلْمَنٜىٰظٜىٰرْ يَكَامَ هُواْشٜىٰيَ يَسَا عَكُرْكُكُ؞ ﴿شٜىٰكَرَا 722-721 كَاڢِنْ حَيْڢُوَرْ عِيسَىٰ﴾
مَيْ يِوُوَ وَنِ ذَيْ غَيَ مُكُ كُنٜىٰمِ شَوَرَا دَغَ بُواْكَيٜىٰ دَ مَاسُ حَطَكَيْ دَ رُوحُواْحِنْ مَتَتُّو، وَطَنْدَ سُكٜىٰ مَغَنَ كَمَرْ دُواْدُواْ دَ یَرْ مُرْيَ كَمَرْ ڟُنْڟُ؞ سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَا كَمَاتَ مُتَنٜىٰ سُنٜىٰمِ شَوَرَا دَغَ أَلُّواْلِنْسُ، سُنٜىٰمِ رَعَيِنْ مَتَتُّو غَمٜىٰدَ رَايَيُّ!»
سَعَدَّ بُڧَاتَرْ سَنِنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ تَتَاسُواْ، ذَيْ دُواْغَضَ غَ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ ڢِرِسْتِ، دُواْمِنْ يَنٜىٰمِ نُڢِينَ، تَوُرِنْ أَمْڢَانِ دَ أَبُبُوَنْ نٜىٰمَنْ سَنِنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ؞ تَهَكَنٜىٰ يُواْشُوَ دَ دُكَنْ تَارُوانْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ ذَاسُ سَنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ غَمٜىٰدَ أَلْعَمُرَنْسُ؞»