عِشَايَ 30:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 سُنَ ثٜىٰ وَمَاسُ غَنِ، «كَدَ كُسَاكٜىٰ غَنِنْ رُعُيَ!» سُنَ ثٜىٰ وَ أَنَّبَاوَا، «كَدَ كُيِ مَنَ أَنَّبْثِنْ غَسْكِيَ! كُدِنْغَ ڢَطَا مَنَ أَبُ مَيْ دَاطِنْجِ، كُواْ دَمَا بَ غَسْكِيَ بَنٜىٰ؞ Faic an caibideil |
يَنَ ثِكِنْ مَغَنَ كٜىٰنَنْ، سَيْ أَمَظِيَ يَأَمْسَ مَسَ يَثٜىٰ «شِنْ، يَوْشٜىٰ مُكَ نَطَكَ مَيْبَا سَرْكِے شَوَرَا؟ كَرُڢٜىٰ بَاكِنْكَ كُواْ كُوَ عَكَشٜىٰكَ!» سَيْ أَنَّبِنْ يَدَيْنَ مَغَنَ، عَمَّا يَثٜىٰ «نَا سَنِ ثٜىٰوَ اللَّهْ يَيِ نِيَّ يَهَلَكَاكَ نٜىٰ، غَمَا كَا عَيْكَتَ وَنَّنْ، بَكَكُمَجِ شَوَرَاتَبَ؞»
سَيْ دَتَّاوَنْ سُكَثٜىٰ وَسَرْكِے «رَنْكَيَدَطٜىٰ! يَا كَمَاتَ عَكَشٜىٰ مُتُمِنَّنْ إِرْمِيَ غَمَا إِرِنْ مَغَنَرْسَ نَنْ يَنَ سَا سُواْجُواْجِنْ دَ سُكَ ضَغٜىٰ عَبِرْنِنْ سُڢِدَّ ذُوثِيَا، حَرْ مَا دَ دُكَنْ سَوْرَنْ جَمَعَ؞ غَمَا مُتُمِنَّنْ بَايَ نٜىٰمَنْ لَاڢِيَرْ جَمَعَرْ نَنْ، سَيْدَيْ وَهَلَ يَكٜىٰ نٜىٰمَ تَڢَاطُواْ مُسُ؞»