عِشَايَ 3:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 غَاشِ، عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، ذَيْ ݣُوشٜىٰ دَغَ عُرُوشَلِيمَ دَ يَهُودَ كُواْوَنٜىٰ أَبِنْدَ سُكٜىٰ دُواْغَضَ عَكَيْ، دُكَنْ حَنْيَرْ سَامُنْ عَبِنْثِ دَ دُكَنْ حَنْيَرْ ضُوً شَا؞ Faic an caibideil |
سَيْ سَرْكِے صَدِڧِيَ يَبَادَ عُمَرْنِ ثٜىٰوَ عَكُلّٜىٰ إِرْمِيَ أَ ڢِيلِ نَغٜىٰڢٜىٰنْ مَاسُ غَادِ؞ عَكَ دِنْغَ بَاشِ دُنْڧُلٜىٰنْ غُرَاسَ دَغَ عُنْغُوَرْ یَنْ تُواْيَ غُرَاسَ كُواْوَثٜىٰ رَانَ، حَرْ لُواْكَثِنْ دَ عَبِنْثِ يَڧَارٜىٰ غَبَاطَيَ دَغَ بِرْنِنْ؞ حَكَ كُوَ عَكَبَرْ إِرْمِيَ عَثِكِنْ كُرْكُكُ أَ ڢِيلِ نَغٜىٰڢٜىٰنْ مَاسُ غَادِ؞