عِشَايَ 27:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 دَ رَسَّنْ عِتَتُوَ سُكَ بُوشٜىٰ، سُنْ كَرْيٜىٰ، مَاتَا سُكَ ݣُوشٜىٰ دُواْمِنْ سُهُورَ وُتَادَسُو؞ سَبُواْدَ سُو مُتَنٜىٰنٜىٰ دَ بَاسُ دَ غَانٜىٰوَ، شِے وَنْدَ يَيِسُ بَذَيْجِ تَوْسَيِنْسُبَ، شِے وَنْدَ يَحَلِثّٜىٰسُ بَذَيْ نُونَ مُسُ جِنْڧَيْبَ؞ Faic an caibideil |
شِيَسَا يَهْوٜىٰهْ بَيْ عِيَجِنْ دَاطِنْ سَمَارِنْسُبَ، كُواْ يَنُونَ جِنْڧَيْ غَ مَاتَانْدَ مَذَنْسُ سُكَ مُتُ، كُواْ كُمَ مَرَايُبَ؞ غَمَا كُواْوَ مَرَرْ ڟُواْرُوانْ اللَّهْ نٜىٰ، مَيْ عَيْكَتَ مُغُنْتَا، كُواْوَنٜىٰ بَاكِ مَا يَنَ ڢَطِنْ مَغَنَرْ بَنْظَ؞ دُكْ دَ وَنَّنْ، ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ يَڧِ يَݣُونْتَ، حَنُّنْ حُكُنْثِنْسَ يأَنَانً أَ مِيڧٜىٰ!
كَثٜىٰ وَكُرْمِنْ نٜىٰغٜىٰبْ، ‹جِمَغَنَرْ يَهْوٜىٰهْ؞ إِنْجِنِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، ذَنْ كُنَّ وُتَا عَثِكِنْكَ، وُتَرْ ذَاتَ ثِنْيٜىٰ كُواْوَنٜىٰ طَنْيٜىٰنْ إِتَاثٜىٰ دَ كُواْوَنٜىٰ بُوسَشّٜىٰنْ إِتَاثٜىٰ عَثِكِنْكَ؞ بَذَاعَ كَشٜىٰ وُتَرْ نَنْ دَتَكٜىٰثِبَ؞ وُتَا مَيْثِ ذَاتَ تَٻَ دُكَنْ أَبِنْدَ تَسَامُ تُنْدَغَ كُدُ حَرْ ذُوَا أَرٜىٰوَ؞