عِشَايَ 26:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 كُبُوطٜىٰ ڧُواْڢُواْڢِنْ، دُواْمِنْ أَلْعُمَّ مَيْ أَدَلْثِے تَشِغَ ثِكِ، أَلْعُمَّ مَيْ أَمِنْثِ؞ Faic an caibideil |
إِنْ تَعَظَنْتَرْدَ مَاسُ بَڧِنْ ثِكِ أَ سِهِيُواْنَ، إِنْبَاسُ هُولَرْ ڢَضٍ ثِكِ مَيْ أَدُواْ مَيْمَكُوانْ ظُبَ تُواْكَ عَكَيْ، مَنْ نُونَ مُرْنَ مَيْمَكُوانْ بَڧِنْ ثِكِ، رِغَرْ وَاڧَرْ يَبُواْ مَيْمَكُوانْ ڢِدَّ ذُوثِيَا؞ ذَاسُ كَڢُ ثِكِنْ أَدَلْثِے كَمَرْ إِتَاثٜىٰ مَيْ ڧَرْڢِے، شُوكَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَيِ دُواْمِنْ عَبَيَّنَ دَرَجَرْسَ؞
عَمَّا كُو ڧَبِيلَثٜىٰ وَدَّ اللَّهْ يَذَاٻَا، كُمَ ڧُنْغِيَرْ ڢِرِسْتُواْثِثٜىٰ تَ اللَّهْ بَبَّنْ سَرْكِے، أَلْعُمَّثٜىٰ مَيْ ڟَرْكِے، كُمَ جَمَعَرْ اللَّهْ تَمُسَمَّنْ دُواْمِنْ كُيِ شٜىٰلَرْ مَنْيَنْ أَلْعَمُرَنْسَ نَبَنْ مَامَاكِ نَوَنْدَ يَكِرَاكُ دَغَ ثِكِنْ دُهُ، كُكَ شِغَ ثِكِنْ حَصْكٜىٰنْسَ نَبَنْ مَامَاكِ؞
يَا كُو وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، دَا مَا نَيِ مَرْمَرِنْ رُبُوتَ مُكُ غَمٜىٰدَ ثٜىٰتُواْنَّنْ نَامُ دُكَ؞ عَمَّا دَغَ بَايَ نَغَ يَذَمَ دُواْلٜىٰنٜىٰ إِنْرُبُوتَ مُكُ إِنْ غَرْغَطٜىٰكُ كُدَاغٜىٰ سُواْسَيْ كُكِيَايٜىٰ بَنْغَسْكِيَرْمُ وَدَّ اللَّهْ يَدَنْڧَوَ ڟَرْكَكَنْسَ، سَوْ طَيَ تَكْ، بَا ڧَارِ؞