عِشَايَ 22:13 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا13 أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ، كُكَيِ دَارِيَا كُنَ بِكِ، كُنَ يَنْكَ تُمَكِ دَ شَانُو، كُنَ ثِنْ نَامَ كُنَ شَنْ ضُوً إِنَبِے كُنَ ثٜىٰوَ «بَ سَيْ مُيِ تَثِ دَ شَابَ، تُنْدَ غُواْبٜىٰ ذَامُ مُتُ؟» Faic an caibideil |
«يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، كَدَ ڢَا كُيِ ڢَضٍ ثِكِ! كَدَ كُيِ مُرْنَ كَمَرْ سَوْرَنْ ڧَبِيلُ! غَمَا كُنْيِ وَ اللَّهْ نْكُ رَشِنْ أَمِنْثِ تَوُرِنْ بِنْ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ كَمَرْ كَارُوَرْ دَتَكٜىٰبِنْ مَظَا؞ عَكُواْوَنّٜىٰ وُرِنْ بُغُنْ حَڟِ كُكَ سَيَرْ دَ كَنْكُ غَ غُنْكِنَّنْ بَعَلْ كَمَرْ كَارُوَ غَمَا كُنَ جِنْ دَاطِنْ لَادَنْ دَ كُكٜىٰ ڟَمَّنِ يَبَاكُ؞