عِشَايَ 21:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 غَا سَڧُواْ غَمٜىٰدَ دَاجِنْ دَيَكٜىٰ عَبَاكِنْ تٜىٰكُ؞ كَمَرْ يَدَّ غُوغُوَ دَغَ نٜىٰغٜىٰبْ عَكُدُ تَكٜىٰ تَاشِ تَنَ هُورَاوَ دَ ڧَرْڢِے، حَكَ مَسِيڢَ ذَاتَ تَاشِ تَهُورَ دَغَ ڧَسَا مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ؞ Faic an caibideil |
بَاڧِ دَغَ أَلْعُمَّ مَرَرْ تَوْسَيِ ڢِيٜىٰدَ سَوْرَنْ أَلْعُمَّيْ سُنْ سَارٜىٰشِ ڧَسَا، سُنْ بَرْشِ؞ رَسَّنْسَ سُنْ ڢَاطِ عَكَنْ تُدَّنْ دَسُكٜىٰ ثِكِنْ ݣُورُرُوَ، مَنْيَنْ رَسَّنْسَ سُنْ كَكَّرْيَ سُنْ ڢَاطِ أَ هَنْيُواْيِنْ دَ ضُوَيٜىٰ سُكٜىٰبِے؞ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ دُونِيَا سُنْ تَاشِ دَغَ إِنُوَرْسَ، سُنْ بَرْشِ؞
«عَݣُونَكِنْ ڧَرْشٜىٰ، سَرْكِنْ كُدُ ذَيْ كَيْوَ سَرْكِنْ أَرٜىٰوَ يَاڧِ؞ عَمَّا سَرْكِنْ أَرٜىٰوَ ذَيْ ڢَاطُواْ مَسَ كَمَرْ غُوغُوَرْ إِسْكَ، يَنَ تَڢِيَ دَ كٜىٰكُنَنْ دُواْكِ نَيَاڧِ دَ دَوَكِنْ يَاڧِ دَ جِضَاغٜىٰنْ ضُوَ دَيَوَ؞ ذَيْ يِتَبِنْ ڧَسَاشٜىٰ، يَرَڟَا ثِكِنْسُ كَمَرْ أَمْبَلِيَرْ ضُوَ؞