عِشَايَ 20:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 أَ شٜىٰكَرَرْ نَنْ يَهْوٜىٰهْ يَايِ مَغَنَ دَ عِشَايَ طَنْ أَمُواظْ ثٜىٰوَ «تَڢِے كَتُوٻٜىٰ رِيغُنَنْكَ نَنُونَ بَڧِنْ ثِكِ دَغَ جِكِنْكَ، كَكُمَ ثِرٜىٰ تَاكَلْمَنْكَ دَغَ ڧَڢَاڢُنْكَ؞» عِشَايَ يَكُوَ يِهَكَ، يَيِ تَتَڢِيَ ڟِرَرَ بَابُ تَاكَلْمَ عَڧَڢَاڢُنْسَ؞ Faic an caibideil |
دَ دَاوُدَ يَكُواْمَ غِدَا دُواْمِنْ يَ أَلْبَرْكَثِ غِدَنْسَ، سَيْ مِكَلْ مَاتَرْ دَاوُدَ وَدَّ تَكٜىٰ یَرْ طَالُوتَ تَڢِتَ تَتَرْيٜىٰشِ؞ تَا ثٜىٰمَسَ «لَلَّيْ سَرْكِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ يَيِ بَبَّنْ أَبُ يَوْ! يَبُوطٜىٰ جِكِنْسَ أَغَبَنْ یَنْ مَاتَانْدَ سُكٜىٰ بَايِنْسَ، كَمَرْ يَدَّ مُتُمِنْ بَنْظَ مَرَرْ كُنْيَا يَكٜىٰ بُوطٜىٰ جِكِنْسَ!»
أَ زَامَانِنْ دَ سَرْكِے عُزِّيَ، يَكٜىٰ مُلْكِ أَ يَهُودَ، أَنَّبِے عِشَايَ طَنْ أَمُواظْ يَڢَطِ مَغَنَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَغَيَ مَسَ عَثِكِنْ رُعُيَ غَمٜىٰدَ يَهُودَ دَ عُرُوشَلِيمَ؞ يَثِيغَبَ أَ زَامَانِنْ وَطَنَّنْ سَرَاكُنَنْ يَهُودَ، وَتُواْ سَرْكِے يُواْتَمْ دَ سَرْكِے أَهَظْ دَ سَرْكِے هٜىٰزٜىٰكِيَ، كُواْوَنّٜىٰنْسُ يَغَاجِ مُلْكِ دَغَ وَنْدَ يَمُتُ؞