عِشَايَ 2:16 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا16 ذَاعَڧَسْڧَنْتَرْ دَ دُكَنْ جِضَاغٜىٰنْ ضُوَ نَ تَرْشِشْ، دَ دُكَنْ جِضَاغٜىٰنْ ضُوَ مَاسُ ݣَوْ؞ Faic an caibideil |
بَاشَكَّ، سُونٜىٰ جِضَاغٜىٰ دَغَ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ، جِضَاغٜىٰنْ ضُوَ دَغَ تَرْشِشْ سُنَ بِيدَسُو، سُنَ كَٰوُاْ یَیَنْكِ دَغَ ڧَسَاشٜىٰنْ نٜىٰسَ، طَوْكٜىٰ دَ أَظُرْڢَا دَ ظِينَارِيَرْسُ، دُواْمِنْ سُغِرْمَمَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكِ، سُونَنْ مَيْ ڟَرْكِنْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ سَبُواْدَ يَدَرَجَنْتَرْ دَكٜىٰ؞
ذَنْ كَڢَ عَلَمَ عَثِكِنْسُ؞ دَغَ ثِكِنْ ضَغُواْوَرْسُ، ذَنْ عَيْكِ وَطَنْسُ ذُوَاغَ أَلْعُمَّيْ دَ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ عِنْدَ مُتَنٜىٰنْ بَسُ تَٻَجِنْ لَابَرِنْ سُونَنْدَ نَيِبَ، بَسُ كُمَ غَ طَوْكَكَتَبَ؞ ذَنْ عَيْكٜىٰسُ ذُوَا ڧَسَاشٜىٰ كَمَرْ سِڢٜىٰنْ دَ لِبِيَ دَ لُدْ، مَاسُ عِيَ هَرْبِنَّنْ دَ تُبَلْ دَ هٜىٰلَّسْ؞ ذَاسُ كُوَيِ شٜىٰلَرْ طَوْكَكَتَ غَ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ؞