عِشَايَ 18:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 غَمَا يَهْوٜىٰهْ يَاثٜىٰ مِنِ، «دَغَ وُرِنْ ذَمَنَ أَ سَمَ، ذَنْيِ ڟِتْ إِنْ دُوبِے ڧَسَا، كَمَرْ ذَاڢِنْ رَانَ أَڟَكَرْ رَانَ، كُواْ كَمَرْ رَٻَ أَ لُواْكَثِنْ غِرْبِے؞» Faic an caibideil |
أَ لُواْكَثِنَّنْ ذَاعَ كَٰوُاْ وَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا ݣَوْتَيْ دَغَ دُواْغَيٜىٰنْ مُتَنٜىٰ مَاسُ لَوْشِنْ جِكِے، وَطَنْدَ عَكٜىٰ جِنْ ڟُواْرُوانْسُ كُواْعِنَ عَدُونِيَا، دَغَ أَلْعُمَّ مَيْ ڧَرْڢِے دَ إِيكُواْ، دَغَ ڧَسَرْ نَنْ دَ كُواْغُنَ سُنْ رَبَ؞ ذَاسُ كَٰوُاْ ݣَوْتَيْ عَتُدُنْ سِهِيُواْنَ، وُرِنْ ذَمَنْ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا؞
إِنْجِ شِے وَنْدَ يَكٜىٰ ظَوْنٜىٰ عَثَنْ سَمَ، مَطَوْكَكِ مَرَرْ ڢَرْكُواْ مَرَرْ ڧَرْشٜىٰ، شِے وَنْدَ سُونَنْسَ مَيْ ڟَرْكِے نٜىٰ، «إِنَ ظَوْنٜىٰ عَثَنْ سَمَ أَوُرِے مَيْ ڟَرْكِے، عَمَّا إِنَ كُمَ ظَوْنٜىٰ دَ مَيْ ذُوثِيَارْ تُوبَ دَ مَيْ سَوْڧِنْ كَيْ، دُواْمِنْ إِنْ سَابُنْتَا رُوحُ نَمَيْ سَوْڧِنْ كَيْ، إِنْكُمَ سَابُنْتَا ذُوثِيَارْ مَيْ ذُوثِيَارْ تُوبَ؞