عِشَايَ 14:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 أَ لُواْكَثِنْ نٜىٰ ذَاكُيِ وَسَرْكِنْ بَابِيلَ غُواْرِ كُنَ ثٜىٰوَ «سَرْكِنْ دَنِّيَ يَڧَارٜىٰ! أَبِنْ تَاڧَمَرْسَ مَا يَٻَثٜىٰ! Faic an caibideil |
أَنْ نُونَ مِنِ رُعُيَ مَيْ تَادَ حَنْكَلِ، عَثِكِنْ رُعُيَرْ نَغَ مَيْ ثِنْ أَمَانَ يَنَ تَثِنْ أَمَانَ، مَيْ هَلَّكَرْوَ كُمَ يَنَ تَهَلَّكَرْوَ؞ يَا كُو سُواْجُواْجِنْ عٜىٰلَمْ، كُهَوْرَ دَ يَاڧِ! يَا كُو سُواْجُواْجِنْ مٜىٰدِيَ، كُكٜىٰوَيٜىٰ بِرْنِنْ! دُكَنْ وَهَلَرْ دَ بَابِيلَ تَحَيْڢَرْ، اللَّهْ ذَيْ جَنْيٜىٰتَ؞