عِشَايَ 14:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 عَمَّا يَهْوٜىٰهْ ذَيْجِے تَوْسَيِنْ ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ؞ يَهْوٜىٰهْ ذَيْسَاكٜىٰ ذَاٻٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ تَذَمَ جَمَعَرْسَ تَمُسَمَّنْ، ذَيْ كُمَ سَاسُ سُذَوْنَ عَڧَسَرْسُ؞ بَاڧِ ذَاسُ حَطَكَيْ دَسُو، سُمَنّٜىٰوَ غِدَنْ يَعْڧُوبَ؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، مَيْ ڢَنْسَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، مَيْ ڟَرْكِنْسَ، غَ وَنْدَ مُتَنٜىٰ سُكٜىٰ ڧِنْسَ، وَنْدَ أَلْعُمَّيْ سُكٜىٰ ڨَمَرْسَ، وَنْدَ يَكٜىٰ بَاوَنْ مَاسُ مُلْكِ، «سَرَاكُنَ ذَاسُ تَاشِ ڟَيٜىٰ سُبَاكَ غِرْمَ، شُوغَبَنِّ ذَاسُ رُسُنَ دَ ڢُسْكَرْسُ حَرْ ڧَسَا، سَبُواْدَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ أَمِنْثِ، مَيْ ڟَرْكِے نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، شِينٜىٰ يَذَاٻٜىٰكَ؞»
ذَاعَكَٰوُاْ دُكَنْ یَنْعُوَنْكُ دَغَ ثِكِنْ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ، أَ مِيڧَ مِنِسُ ݣَوْتَا؞ ذَاعَكَٰوُاْسُ عَبَبَّنْ تُدُنَ مَيْ ڟَرْكِے، وَتُواْ عُرُوشَلِيمَ؞ ذَاعَكَٰوُاْسُ عَكَنْ دَوَكِ دَ جَاكُنَ دَ رَاڧُمَ دَ كٜىٰكُنَنْ دُواْكِ دَ كٜىٰكُنَنْ شَانُو كَمَرْ يَدَّ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُكٜىٰ كَٰوُاْ هَدَايَ ثِكِنْ ݣُونُواْ مَيْ ڟَبْتَ عَثِكِنْ غِدَانَ؞