عِشَايَ 13:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 غَاشِ، رَانَرْ يَهْوٜىٰهْ تَنَ ذُوَا، مُوغُوَرْ رَانَثٜىٰ تَذَاڢِنْ ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ؞ رَانَرْ دَ ذَاعَ مَيْدَ دُونِيَا كُڢَيْ، أَ هَلَّكَ كُواْوَنٜىٰ مَيْ ذُنُوبِ عَثِكِنْتَ؞ Faic an caibideil |
يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ «غَاشِ، رَانَ تَنَ ذُوَا، تَنَ ڧُونَ كَمَرْ وُتَرْ مَڧٜىٰرَ، سَعَدَّ دُكَنْ مَاسُ غِرْمَنْ كَيْ دَ دُكَنْ مَاسُ عَيْكَتَ مُغُنْتَا ذَاسُ ڧُواْنٜىٰ كَمَرْ بُوسَشِّيَرْ ثِيَوَ؞ رَانَرْ دَتَكٜىٰ ذُوَا ذَاتَ ثِنْيٜىٰسُ ڧُرْمُسْ دَغَ تُوشٜىٰ حَرْ رَسَّنْسُ، بَا أَبِنْدَ ذَيْ ضَغٜىٰ مُسُ؞