عِشَايَ 11:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 رُوحٌ يَهْوٜىٰهْ ذَيْ كَسَنْثٜىٰ تَرٜىٰ دَشِ، رُوحٌ حِكِمَ دَ نَغَانٜىٰوَ، رُوحٌ بَادَ شَوَرَا دَ نَ إِيكُواْ، رُوحٌ سَنِ دَ نَڟُواْرُوانْ يَهْوٜىٰهْ؞ Faic an caibideil |
نِے يَحْيَى، إِنَ رُبُوتَاوَ ذُوَاغَ جَمَعَرْ مَاسُبِے أَوُرَارٜىٰ بَݣَويْ دَسُكٜىٰ عَيَنْكِنْ ڧَسَرْ أَسِيَ؞ أَلْحٜىٰرِ دَ سَلَمَ سُكَسَنْثٜىٰ تَرٜىٰدَكُو دَغَ اللَّهْ وَنْدَ يَكٜىٰ عَيَنْظُ، شِينٜىٰ أَدَا، شِينٜىٰ كُمَ مَيْ ذُوَا دَ كُمَ دَغَ رُوحُواْحِنَّنْ بَݣَويْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ أَغَبَنْ كُجٜىٰرَرْ مُلْكٍ اللَّهْ،