عِشَايَ 11:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 أَ رَانَرْ نَنْ تُوشٜىٰنْ يٜىٰسّٜىٰ دَيَكٜىٰ أَڟَيٜىٰ ذَيْ ذَمَ تُوتَ تَتَتَّارَ ڧَبِيلُ؞ أَلْعُمَّيْ ذَاسُذُواْ وُرِنْسَ نٜىٰمَنْ شَوَرَا، وُرِنْ هُوتُنْسَ ذَيْثِكَ دَ طَوْكَكَ؞ Faic an caibideil |
ذَنْ كَڢَ عَلَمَ عَثِكِنْسُ؞ دَغَ ثِكِنْ ضَغُواْوَرْسُ، ذَنْ عَيْكِ وَطَنْسُ ذُوَاغَ أَلْعُمَّيْ دَ يَنْكُنَنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ عِنْدَ مُتَنٜىٰنْ بَسُ تَٻَجِنْ لَابَرِنْ سُونَنْدَ نَيِبَ، بَسُ كُمَ غَ طَوْكَكَتَبَ؞ ذَنْ عَيْكٜىٰسُ ذُوَا ڧَسَاشٜىٰ كَمَرْ سِڢٜىٰنْ دَ لِبِيَ دَ لُدْ، مَاسُ عِيَ هَرْبِنَّنْ دَ تُبَلْ دَ هٜىٰلَّسْ؞ ذَاسُ كُوَيِ شٜىٰلَرْ طَوْكَكَتَ غَ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ؞