عِشَايَ 10:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 دُوانْ كُحَنَ شَرِيعَرْ غَسْكِيَ غَ مَرَرْ ڧَرْڢِے، كُحَنَ وَ مَتَلَوْتَ نَمُتَنٜىٰنَ حَكِّنْسُ، كُڨُوثٜىٰ مَاتَانْدَ مَذَنْسُ سُكَ مُتُ، كُمَيْدَ مَرَايُ أَبِنْ غَنِمَرْكُ؞ Faic an caibideil |
غَا مَعَنَرْ؞ غُواْنَرْ إِنَبِنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا عِتَثٜىٰ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، جَمَعَرْ يَهُودَ كُمَ سُونٜىٰ عِتَتُوَنْ إِنَبِنْدَ عَكَ دَدَّسَ، عِتَتُوَنْ دَيَكٜىٰ جِنْ دَاطِنْ لُورَ دَسُو؞ يَهْوٜىٰهْ يَا سَا ذُوثِيَا ذَاعَ حَيْڢِ یَیَنْ غَسْكِيَ، أَمَيْمَكُوانْ حَكَ، يَغَ ظُبْدَ جِنِ؞ يَسَ ذُوثِيَا ذَاعَ حَيْڢِ یَیَنْ أَدَلْثِے، أَمَيْمَكُوانْ حَكَ، يَجِ كُوكَنْ وَهَلَ!
سَعَنً ذَنْ مَڟُواْ كُسَدَكُو دُواْمِنْ إِنْيِ شَرِيعَ؞ نَنْ دَنَنْ ذَنْبَادَ شَيْدَ نَتَبَّتَرْ دَ لَيْڢِنْ مَاسُ سِحِرِ دَ نَمَاسُ ظِنَ دَ نَمَاسُ يِنْ ضَنْڟُوَارْ ڧَضْيَا دَ نَمَاسُ دَنّٜىٰ حَكِّنْ لٜىٰبُرُواْرِ دَ نَمَاسُ ثُوتَرْ مَاتَانْدَ مَذَنْسُ سُكَ مُتُ دَ نَمَرَايُ دَ نَمَاسُ كُواْرَرْ بَاڧِ، وَتُواْ وَطَنْدَ بَاسَجِنْ ڟُواْرُواْنَبَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، نَاڢَطَا؞»