عِشَايَ 1:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 دَغَ كَنْكُ حَرْ ذُوَا تَڢِنْ ڧَڢَاڢُنْكُ، بَابُ عِنْدَ يَكٜىٰدَ لَاڢِيَ؞ رَوْنُكَ دَ ڧُجٜىٰوَ دَ مَنْيَنْ مِيكِنْكُ، بَعَوَنْكٜىٰسُ أَنْطَوْرَ دَ بَنْدٜىٰجِ بَ، بَعَكُمَ شَاڢَ مَيْ عَكَنْسُبَ؞ Faic an caibideil |
بَنْدَ حَكَمَا وَتَ ذَيْ يِ حَصْكٜىٰ كَمَرْ رَانَ، رَانَ كُمَ ذَاتَ ڧَارَ حَصْكٜىٰنْتَ حَرْ سَوْ بَݣَويْ، كَمَرْ أَنْتَتَّارَ حَصْكٜىٰنْ رَانَ نَݣُونَ بَݣَويْ أَ رَانَ طَيَ؞ وَنَّنْ ذَيْ ڢَرُ نٜىٰ أَ رَانَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَارَ طَطَّوْرَ مِيكِنْ مُتَنٜىٰنْسَ يَكُمَ وَرْكَرْدَ رَوْنُكَنْ دَ يَيِ مُسُ؞