يُوشَعُ 9:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 تُواْ، وُرِنْ بُغُنْ حَڟِنْكُ دَ وُرِنْ مَاڟَ إِنَبِنْكُ، بَذَاسُ سَاكٜىٰ ثِيَرْ دَكُو بَ؞ حَكَ مَا ضُوً إِنَبِنْكُ مَيْ ذَاڧِ بَذَيْبِيَ مُكُ بُڧَاتَبَ؞ Faic an caibideil |
« ‹غَاشِ، كُكَنْ سَا رَيْ ذَاكُ سَامِ دَيَوَ، عَمَّا سَيْ كُغَ كُنْ سَامِ كَطَنْ؞ طَنْ كَطَنْ طِنْ مَا دَ كُكَنْ كَٰوُاْ غِدَا، نَكَنْ هُورَ شِ يَتَڢِے؞ مٜىٰيَسَا يَكٜىٰ ڢَرُوَ حَكَ؟ سَبُواْدَ غِدَانَ دَ عَكَبَرِ كُڢَيْ نٜىٰ! عَمَّا كُواْوَنّٜىٰنْكُ يَنَ ڢَامَ دَ غِنِنْ غِدَنْسَ،› إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا؞