يُوشَعُ 7:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 «دُكْ لُواْكَثِنْدَ نَيِ نِيَّرْ وَرْكَرْدَ إِسْرَٰٓءِيلَ، سَيْ ذُنُبَنْ ذُرِيَرْ إِڢْرَيِمْ سُبَيَّنَ، دَ كُمَ مُغُنْتَارْ سَمَرِيَ؞ دُكَنْسُ سُنَ ثِنَمَنَ؞ سُو ٻَرَيِنٜىٰ دَ یَنْ ڢَشِ؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُكَسَ كُنّٜىٰ، يَا كُو ڢِرِسْتُواْثِے! كُسَوْرَرَ، يَا غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ! كُلُورَ، يَا غِدَنْ سَرْكِے! غَمَا كَلْمُواْمِنْ حُكُنْثِ عَكَنْكُنٜىٰ؞ يَنْذُ تَاكُتَاڧَارٜىٰ! كُنْ سَا مُتَنٜىٰ عَتَرْكُواْ تَوُرِنْ سُجَّدَ أَ مِظْڢَ، كُنْ كَامَسُ دَ رَاغَ عَبَبَّنْ تُدُنْ تَبُوارْ؞