يُوشَعُ 4:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 ڢِرِسْتُواْثِے سُنَ ڧَرْڢَڢَ مُتَنٜىٰ ثِكِنْ ذُنُوبِ دُواْمِنْ سُثِ رِيبَ دَغَ هَدَايَرْ ذُنُبَنْ مُتَنٜىٰنَ؞ Faic an caibideil |
مَيْ يِوُوَ وَنِ مُتُمِنْ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ كُواْ وَنِ بَڧُوانْ دَيَكٜىٰ ذَمَ عَثِكِنْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ ذَيْ رَبُ دَنِے، يَكُمَ بَادَ كَنْسَ غَ بَوْتَرْ غُمَكَ؞ مَيْ يِوُوَ يَكُمَ مِيڧَ كَيْ غَ أَبِنْ تُنْتُٻٜىٰ وَنْدَ يَسَا يَيِ لَيْڢِے، عَمَّا دُكْدَهَكَ يَذُواْ وُرِنْ أَنَّبِے دُواْمِنْ يَنٜىٰمِ نُڢِينَ؞ عِدَنْ وَنِ يَيِ حَكَ ڢَا، نِے يَهْوٜىٰهْ دَكَيْنَ ذَنْ سَاكَ مَسَ!
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»
دُوانْمٜىٰ بَكُ طَوْكِ هَدَايُ دَ بَيٜىٰ بَيٜىٰ وَطَنْدَ نَعُمَرْثِ مُتَنٜىٰنَ سُكَٰوُاْ دَ دَرَجَبَ؟ كَيْ عٜىٰلِ، دُوانْمٜىٰ كَكٜىٰ غِرْمَمَ یَیَنْكَ ڢِيٜىٰ دَنِے؟ أَيْ، كُنَ تَيِنْ ڧِبَنٜىٰ غَمَا كُنَ ثِنْ رَبُواْ مَڢِے ݣَوْ نَدُكَنْ هَدَايُ دَ بَيٜىٰ بَيٜىٰ وَطَنْدَ مُتَنٜىٰنَ سُكٜىٰ كَٰوُاْ غَرٜىٰنِ؞›