يُوشَعُ 4:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 أَݣَويْ ضَنْڟُوَارْ ڧَضْيَا دَ كَشٜىٰ كَشٜىٰ، دَ ڧَضْيَا دَ سَاتَادَ ظِنَ دَ يَوَنْ ضِكِثِ، دَ كُمَ ظُبْدَ جِنِ عَكَيْ عَكَيْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ يَثٜىٰ مِنِ «وَنَّنْ لِتَّڢِ يَنَ ڧُنْشٜىٰ دَ لَعَنَرْ دَتَكٜىٰ يَطُوَ كُواْعِنَ أَ ڢَاطِنْ ڧَسَرْ؞ رُبُوتُو نَغٜىٰڢٜىٰ طَيَ نَلِتَّڢِنْ يَنَ ثٜىٰوَ دُكْ وَنْدَ يَكٜىٰ سَاتَا، ذَاعَ كَوَرْ دَشِ؞ رُبُوتُو نَطَيَنْ غٜىٰڢٜىٰنْ لِتَّڢِنْ كُمَ يَنَ ثٜىٰوَ دُكْ وَنْدَ يَيِ ضَنْڟُوَارْ ڧَضْيَا، شِے مَا ذَاعَ كَوَرْ دَشِ؞