يُوشَعُ 3:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 نَا بِيَ كُطِنْ أَظُرْڢَا غُواْمَشَا بِيَرْ دَ كِلُواْ طَرِے دَ حَمْسِنْ نَهَڟِنْ بَلٜىٰ عَكَنْتَ؞ Faic an caibideil |
سَيْ طَالُوتَ يَثٜىٰ «كُڢَطَا وَ دَاوُدَ، ‹أَيْ، سَرْكِے بَايَ بُڧَاتَرْ كُطِنْ عَوْرٜىٰ؞ أَبِنْ دَ دَيْ يَكٜىٰ بُڧَاتَ شِينٜىٰ ڢَتَرْ أَذَّكَرِ طَرِے نَ ڢِلِسْتِيَاوَا، دُواْمِنْ يَيِ رَامُوَا عَكَنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْ سَرْكِے؞› » وَنَّنْ دَبَرَثٜىٰ دَ طَالُوتَ يَيِ دُواْمِنْ دَاوُدَ يَمُتُ أَ حَنُّنْ ڢِلِسْتِيَاوَا؞