يُوشَعُ 2:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 بَتَسَنِبَ ثٜىٰوَ نِنٜىٰ نَابَاتَ حَڟِنْ، دَ ضُوً إِنَبِنْ دَامَنْ ظَيْتُنْ، عَيَلْوَثٜىٰ نَبَاتَ ظِينَارِيَ دَ أَظُرْڢَرْدَ تَكٜىٰ أَمْڢَانِ دَسُو أَغِدَنْ بَعَلْ؞ Faic an caibideil |
أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ، سَيْ كَنُونَوَ عُبَنْغِجِنْ سَمَ غِرْمَنْ كَيْ، حَرْ كَسَا عَكَ كَٰوُاْ مَكَ ݣُوڢُنَنْ غِدَنْسَ؞ كَيْ دَ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰنْكَ دَ مَاتَنْكَ دَ مَاتَانْدَ كَأَجِيٜىٰ دُكَنْكُ كُكَ شَا دَغَ ثِكِنْسُ؞ كُكَ يَبِے غُمَكَنْ ظِينَارِيَ دَ نَأَظُرْڢَا دَ نَتَغُلَّ دَ نَبَڧِنْ ڧَرْڢٜىٰ دَ نَ إِتَاثٜىٰ دَ نَدُوڟٜىٰ وَطَنْدَ بَاسَجِ، كُواْ سُغَنِ، بَلّٜىٰ عَثٜىٰ سُغَانٜىٰ كُواْمٜىٰ؞ عَمَّا اللَّهْ وَنْدَ رَنْكَ دَ دُكَنْ هَنْيُواْيِنْكَ سُنَ أَ حَنُّنْسَ، شِينٜىٰ كَاڧِ غِرْمَمَاوَا؞