يُوشَعُ 2:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 مَامَرْسُ لَلَتَثِّيَرْ كَارُوَثٜىٰ، تَا كُوَ حَيْڢٜىٰسُ ثِكِنْ رَشِنْ كُنْيَا؞ غَمَا تَاثٜىٰ، ‹ذَنْبِے مَسُواْيَنَ، غَمَا سُنْبَانِ دُكَنْ كُواْمٜىٰ، عَبِنْثِنَ دَ ضُوَنَ، دَ عُلُونَ دَ نَلِيلِنَ، دَ مَنْ ظَيْتُنَ دَ ضُوً إِنَبِنَ؞› Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «عِدَنْ كُنَ ڟَمَّنِ نَا كُواْرِ مُتَنٜىٰنَ كَمَرْ يَدَّ مُتُمْ يَكَنْ سَكِ مَاتَرْسَ، تُواْ، إِنَا تَكَرْدَرْ سَكِنْ عَوْرٜىٰنْدَ نَبَاتَ؟ عِدَنْ كُنَ ڟَمَّنِ نَا سَيَرْ دَكُو یَیَنَ غَ مَيْبِنَ بَاشِ، تُواْ، إِنَا يَكٜىٰ؟ أَعَ، كُنْ تَڢِے بَوْتَا سَبُواْدَ لَيْڢُواْڢِنْكُنٜىٰ، سَبُواْدَ ذُنُبَنْكُ نَغَنْغَنْثِنٜىٰ أَنْكَوَرْدَ مَامَرْكُ؞
سَڧُواْ نَبِيُ وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَعَيْكَ مِنِ شِينٜىٰ «كَتَڢِے، كَثِيغَبَدَ نُونَ ڧَوْنَرْكَ غَ مَاتَرْكَ نَنْ وَدَّ تَكٜىٰبِنْ مَظَا تَنَ ظِنَ دَسُو؞ كَڧَوْنَثٜىٰتَ كَمَرْ يَدَّ نِے يَهْوٜىٰهْ نَكٜىٰ ڧَوْنَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُواْدَيَكٜىٰ تَجُويَ غَ بِنْ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ تَنَ ݣُوطَيِنْ بُوسَسُّنْ یَیَنْ إِنَبِنْدَ عَكَ مِيڧَا وَ غُمَكَ؞»
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «دَنَتَرَرْ دَ إِسْرَٰٓءِيلَ تَغَمْشٜىٰنِ كَمَرْ يَدَّ عَكَ تَرَرْ دَ إِنَبِے أَدَاجِ؞ نَغَ كَاكَنِّنْسُ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَیَیَنْ ٻَوْرٜىٰ أَ لُواْكَثِنْ ڢَرْكُوانْ نُونَنْسُ؞ عَمَّا دَ سُكَ كَيْ بَعَلْ ڢٜىٰيُوارْ، سُكَ كٜىٰٻٜىٰ كَنْسُ غَ أَبِنْ كُنْيَرْ نَنْ بَعَلْ؞ سُكَ ذَمَ أَبِنْ ڧَظَنْتَا كَمَرْ غُنْكِنْ دَسُكٜىٰ ڧَوْنَ؞