يُوشَعُ 12:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «یَنْ كَاسُوَ سُنَ أَمْڢَانِ دَ مَعَوْنِنْ ڧَضْيَا، سُنَ كُمَ سُوانْ يِنْ ثُوتَا؞ Faic an caibideil |
ذَيْ كُمَ كَسَنْثٜىٰ ثٜىٰوَ كُواْوَثٜىٰ تُكُنْيَرْ دَتَكٜىٰ أَ عُرُوشَلِيمَ دَ يَهُودَ ذَاعَ كٜىٰٻٜىٰسُ دَ ڟَرْكِے غَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا؞ دُكَنْ مَاسُ مِيڧَ هَدَايَ سُطَوْكَ سُدَڢَ نَامَنْ هَدَايَ عَثِكِنْسُ؞ أَ رَانَرْ نَنْ بَذَاعَ ڧَارَ سَامُنْ مُتَنٜىٰنْ كَنْعَنَ كُواْ مَاسُ سَيَ دَ سَيَرْوَ أَ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ بَ؞
سَعَنً ذَنْ مَڟُواْ كُسَدَكُو دُواْمِنْ إِنْيِ شَرِيعَ؞ نَنْ دَنَنْ ذَنْبَادَ شَيْدَ نَتَبَّتَرْ دَ لَيْڢِنْ مَاسُ سِحِرِ دَ نَمَاسُ ظِنَ دَ نَمَاسُ يِنْ ضَنْڟُوَارْ ڧَضْيَا دَ نَمَاسُ دَنّٜىٰ حَكِّنْ لٜىٰبُرُواْرِ دَ نَمَاسُ ثُوتَرْ مَاتَانْدَ مَذَنْسُ سُكَ مُتُ دَ نَمَرَايُ دَ نَمَاسُ كُواْرَرْ بَاڧِ، وَتُواْ وَطَنْدَ بَاسَجِنْ ڟُواْرُواْنَبَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، نَاڢَطَا؞»
غَا نِنَنْ أَغَبَنْكُ؞ عِدَنْ نَيِوَنِ أَبِنْدَ بَدَيْدَيْبَ سَيْ كُڢَطَا أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ دَ غَبَنْ سَرْكِنْدَ يَكٜىٰٻٜىٰ؞ كُواْ نَتَٻَ كَرْٻَرْ سَانِيَ كُواْ جَاكِنْ وَنِ؟ كُواْ نَتَٻَ ثُوثٜىٰ وَنِ، كُواْ إِنْ دَنّٜىٰ حَكِّنْسَ؟ كُواْ نَتَٻَ ثِنْ حَنْثِ دَغَ حَنُّنْ طَيَنْكُ؟ عِدَنْ نَتَٻَ يِنْ طَيَ دَغَ ثِكِنْ وَطَنَّنْ، سَيْ كُڢَطَا مِنِ، ذَنْ كُوَ مَيَرْ مَسَ؞»