1 إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «سَعَدَّ إِسْرَٰٓءِيلَ يَكٜىٰ كَمَرْ طَنْ يَرُواْ، نَڧَوْنَثٜىٰشِ؞ دَغَ ثِكِنْ مَصَرْ كُوَ نَكِرَوُاْ طَانَ؞
يَذَوْنَ عَثَنْ حَرْ سَيْ دَ هِرُدُسْ يَمُتُ؞ وَنَّنْ كُوَ يَا ڢَرُ دُواْمِنْ عَثِكَ أَبِنْدَ عُبَنْغِجِ يَڢَطَا نٜىٰ تَبَاكِنْ أَنَّبِنْ ثٜىٰوَ «دَغَ مَصَرْ نَا كِرَوُاْ طَانَ؞»
كَيْ كُوَ ذَاكَثٜىٰ وَ سَرْكِے ڢِرْعَوْنَ، ‹إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، إِسْرَٰٓءِيلَ طَانَ نٜىٰ نَڢَارِ؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «نِے يَهْوٜىٰهْ نِنٜىٰ اللَّهْ نْكُ تُنْدَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ؞ بَكُسَنْ وَنِ اللَّهْ بَ سَيْ نِے، بَنْدَ نِے، بَابُ مَيْ ثٜىٰتُواْ؞
بَايَنْ حَكَ ذَنْمَيَرْ مَتَ غُواْنَرْ إِنَبِنْتَ، وُرِنْ وَهَلَرْ نَنْ ݣُورِنْ عَكُوارْ كُمَ، إِنْمَيْدَشِ ڧُواْڢَرْ بٜىٰغٜىٰ؞ عَثَنْ ذَاتَ أَمْسَ مِنِ كَمَرْ عَݣُونَكِنْ ڧُرُثِيَرْتَ، كَمَرْ لُواْكَثِنْ دَ تَڢِتُواْ دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ؞
إِنْتَڢِے إِنْيِ شٜىٰلَرْ سَڧُواْنَّنْ عَكُنّٜىٰنْ مُتَنٜىٰنْ عُرُوشَلِيمَ؞ إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «نَا تُنَ دَ أَمِنْثِنْكِ تَلُواْكَثِنْ ڧُرُثِيَرْكِ، دَ ڧَوْنَرْكِ كَمَرْ تَأَمَرْيَ مَيْ ڧَوْنَرْ أَنْغُوانْتَ، يَدَّ كِكَ بِينِ أَدَاجِ، عَڧَسَرْدَ بَعَيِ شُوكَ عَثِكِيبَ؞
يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ «كُلُّمْ إِنَ ڧَوْنَرْكُ؞» عَمَّا كُكَثٜىٰ «تَيَيَا كَكٜىٰ ڧَوْنَرْمُ؟» يَهْوٜىٰهْ كُوَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «أَشٜىٰ! إِسُوَ بَ طَنْعُوَنْ يَعْڧُوبَ بَنٜىٰ؟ دُكْدَهَكَ نَڧَوْنَثِ يَعْڧُوبَ
تَهَنُّنْ أَنَّبِے، يَهْوٜىٰهْ يَڢِتَرْدَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا دَغَ مَصَرْ، تَهَنُّنْ أَنَّبِے كُمَ عَكَ كِيَايٜىٰسُ؞
« ‹سَعَدَّ نَكٜىٰ وُثٜىٰوَ نَغَنْكِ كِنَ بِرْغِمَ عَثِكِنْ جِنِنْ حَيْڢُوَرْكِ؞ يَايِنْ دَ كِكٜىٰ ݣُونْثٜىٰ عَكَنْ جِنِنْكِ، سَيْ نَثٜىٰمِكِ «كِرَايُ!»
«يَهْوٜىٰهْ يَڧَوْنَثٜىٰكُ حَرْ يَذَاٻٜىٰكُ، بَ دُواْمِنْ كُنْڢِے سَوْرَنْ ڧَبِيلُ يَوَ بَنٜىٰ، غَمَا كُو نٜىٰ مَڢِے ڧَنْڧَنْتَ ثِكِنْ دُكَنْ ڧَبِيلُ؞
نِے يَهْوٜىٰهْ نِنٜىٰ اللَّهْ نْكُ، تُنْدَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ؞ ذَنْ سَاكٜىٰ سَاكُ ذَوْنَ عَثِكِنْ تٜىٰنْتُنَ كَمَرْ يَدَّ كُكَنْيِ أَ لُواْكَثِنْ بِكٍ دَ عَكَ ڟَارَا مُكُ؞
نَغَيَ مَكَ كَبَرْ طَانَ يَتَڢِے، دُواْمِنْ يَجٜىٰ يَيِ مِنِ سُجَّدَ؞ عَمَّا تُنْدَيَكٜىٰ كَاڧِ كَيَرْدَ مَسَ يَتَڢِے، تُواْ، ذَنْكَشٜىٰ طَنْكَ نَڢَارِ؞› »
«تُنْ ڧُرُثِيَتَ سُنَ بَانِ وَهَلَ سُواْسَيْ،» يَا كُو مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُيِ تَمَيْمَيْتَ وَنَّنْ!
«نَبَرْ جَمَعَتَ إِسْرَٰٓءِيلَ، نَرَبُ دَ جَمَعَتَ تَغَادُواْ، نَبَادَ عِتَ وَدَّ رَيْنَ يَكٜىٰ ڧَوْنَ أَ حَنُّنْ مَاسُ ڧِنْتَ؞
حَكَ ذَاعَيِ مُكُ، يَا مُتَنٜىٰنْ بٜىٰتٜىٰلْ، دُواْمِنْ يَوَنْ مُغُنْتَارْكُ؞ دَ سَسَّڢٜىٰ ذَاعَ هَلَّكَ سَرْكِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ غَبَاطَيَ!»
‹كُنْغَ أَبِنْدَ نَيِ وَ مَصَرَاوَا دَ كُمَ يَدَّ نَطَوْكٜىٰكُ نَكَٰوُاْكُ وُرِينَ كَمَرْ يَدَّ غَغَّڢَ تَكٜىٰ طَوْكَرْ یَیَنْتَ؞
حَڧِيڧَ، يَنَ ڧَوْنَرْ جَمَعَرْسَ، دُكَنْ وَطَنْدَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰسُ دَ ڟَرْكِے أَ حَنُّنْسَ سُكٜىٰ؞ عَڧَڢَاڢُنْسَ سُنَ رُسُنَ، سُنَ كَرْٻَرْ عُمَرْنَنْسَ؞
دَيَكٜىٰ كَنَدَ دَرَجَ أَعِدَنُونَ، إِنَ غِرْمَمَكَ، إِنَ كُمَ ڧَوْنَرْكَ، نَبَادَ مُتَنٜىٰ أَمَيْمَكُوانْكَ، نَكُمَ بَادَ أَلْعُمَّيْ أَمَيْمَكُوانْ رَنْكَ؞
عَثِكِنْ دُكَنْ أَبُبُوَنْكِ نَڧَظَنْتَادَ كَارُوَنْثِنْكِ، بَاكِ تُنَ دَ ݣُونَكِنْ ڧُرُثِيَرْكِ بَ، لُواْكَثِنْ دَ كِكٜىٰ ڟِرَرَ بَابُ رِغَا، كِنَ بِرْغِمَ عَثِكِنْ جِنِنْ حَيْڢُوَرْكِ؞