3 سَيْ يُوشَعُ يَتَڢِے يَ عَوْرِ غُواْمٜىٰرْ یَرْ دِبْلَيِمْ، تَا كُوَيِ ثِكِ تَحَيْڢَ مَسَ طَا؞
مُتُمِنْ كُوَ يَاݣُونَ دَ مَاتَرْسَ هَوَّآءُ، سَيْ تَيِثِكِ تَحَيْڢِ كَيِنُ؞ سَيْ تَثٜىٰ «كَيْ، نِے مَا دَ تَيْمَكُوانْ يَهْوٜىٰهْ نَايِ مُتُمْ!»
عُواْهُواْلَ عِتَثٜىٰ بَبَّ، عُواْهُواْلِبَ عِتَثٜىٰ ڧَرَمَ؞ سُنْ ذَمَ نَوَ، سُنْ كُوَ حَيْڢِ یَیَ مَظَا دَ مَاتَا؞ غَمٜىٰ دَ سُونَيٜىٰنْسُ كُوَ، عُواْهُواْلَ عِتَثٜىٰ سَمَرِيَ، عُواْهُواْلِبَ عِتَثٜىٰ عُرُوشَلِيمَ؞