إِبْرَانِيَاوَا 1:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 عَمَّا غَمٜىٰدَ طَنْ يَثٜىٰ، «كُجٜىٰرَرْ مُلْكِنْكَ، يَا اللَّهْ، نَهَرْ أَبَدَا أَبَدِنّٜىٰ، سَنْدَنْ مُلْكِنْكَ نَأَدَلْثِنٜىٰ؞ Faic an caibideil |
طَيَ ثِكِنْ عُكُنْ، ذَنْ ڠُودَ دَ وُتَا، ذَنْ تَاثٜىٰسُ كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰيِ وَ أَظُرْڢَا، ذَنْ ڠُودَاسُ كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰيِ وَظِينَارِيَ؞ ذَاسُ كِرَا غَ سُونَنَ، ذَنْ كُوَ أَمْسَمُسُ؞ ذَنْثٜىٰ، ‹وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنَنٜىٰ؞› كُواْوَنّٜىٰنْسُ كُوَ ذَيْ أَمْسَ، ‹يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَا نٜىٰ؞› »