1 مُتُمِنْ كُوَ يَاݣُونَ دَ مَاتَرْسَ هَوَّآءُ، سَيْ تَيِثِكِ تَحَيْڢِ كَيِنُ؞ سَيْ تَثٜىٰ «كَيْ، نِے مَا دَ تَيْمَكُوانْ يَهْوٜىٰهْ نَايِ مُتُمْ!»
كَيْ دَ مَثٜىٰنْ، ذَنْسَا ڧِيَيَّ ڟَكَانِنْكُ، ڟَكَانِنْ ذُرِيَرْكَ دَ ذُرِيَرْتَ كُمَ؞ شِ ذَيْ مُرْڧُشٜىٰ كَنْكَ، كَيْ كُمَ ذَاكَ سَارٜىٰ دِدِّغٜىٰنْ ڧَڢَرْسَ؞»
يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ يَا كُواْرِ مُتُمِنْ دَغَ ثِكِنْ غُواْنَرْ؞ عَتَغٜىٰڢٜىٰنْ غَبَسْ أَغُواْنَرْ، سَيْ يَسَا حَلِتُّو مَاسُ ڢِكَڢِكَيْ رِڧٜىٰ دَ تَكُواْبِنْ وُتَا مَيْ جُويَاوَا، دُواْمِنْ سُتَرٜىٰ حَنْيَ ذُوَا إِتَاثٜىٰ مَيْ بَادَ رَيْ؞
سَعَنً كُمَ تَحَيْڢِ طَنْعُوَنْسَ، تَسَ مَسَ سُونَ هَبِيلَ؞ هَبِيلَ مَكِيَايِنْ دَبُّواْبِے نٜىٰ، كَيِنُ كُمَ مَيْ نُواْمَ نٜىٰ؞
ءَادَمُ يَا سَاكٜىٰ ݣُونَ دَ مَاتَرْسَ، سَيْ تَحَيْڢِ طَا تَبَا شِ سُونَ شِيتُ؞ غَمَا تَاثٜىٰ «اللَّهْ يَسَاكٜىٰ بَانِ يَرُواْ أَمَدَدِنْ هَبِيلَ وَنْدَ كَيِنُ يَكَشٜىٰ؞»
يَا سَا مَسَ سُونَ نُوحُ دَ ثٜىٰوَ «بَرِ وَنَّنْ يَكَٰوُاْ مَنَ هُوتُ دَغَ عَيْكِنْمُ دَ كُمَ عَذَابَرْ حَنُّوَنْمُ دَغَ ڧَسَرْدَ يَهْوٜىٰهْ يَلَعَنْتَ؞»
حَڧِيڧَ، یَیَ ݣَوْتَا نٜىٰ كُمَ غَادُواْ نٜىٰ دَغَ وُرِنْ يَهْوٜىٰهْ، یَیَنْ ثِكِنْ مَثٜىٰ لَادَ نٜىٰ؞
يَنْذُ، سَيْ كُكَشٜىٰ دُكَنْ يَارَا مَظَا دَ كُواْوَثٜىٰ مَثٜىٰ وَدَّ تَسَنْ نَمِجِ؞
كَدَ ڢَا كُذَمَ كَمَرْ كَيِنُ وَنْدَ يَكٜىٰ نَ شَيْطَنْ حَرْ مَا يَكَشٜىٰ طَنْعُوَنْسَ؞ دُوانْمٜىٰ يَكَشٜىٰ طَنْعُوَنْسَ؟ يَا كَشٜىٰشِ دُواْمِنْ أَيُّكَنْسَ مُوغَيٜىٰ نٜىٰ، عَمَّا نَطَنْعُوَنْسَ نَأَدَلْثِنٜىٰ؞