2 مَثٜىٰنْ تَا أَمْسَ وَمَثِيجِنْ تَثٜىٰ «مُنَدَ یَنْثِ مُثِ دَغَ یَیَنْ عِتَتُوَنْ دَسُكٜىٰ أَغُواْنَرْ؞
سَيْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ يَثٜىٰ مَسَ «كَنَدَ یَنْثِ كَثِ دَغَ كُواْوَنٜىٰ إِتَاثٜىٰ نَغُواْنَرْ،
عَمَّا دَغَ إِتَاثٜىٰ مَيْ كَٰوُاْ سَنِنْ نَغَرْتَادَمُغُنْتَا بَذَاكَ ثِبَ، غَمَا أَ رَانَرْدَ كَثِ دَغَ إِتَاثٜىٰنَّنْ لَلَّيْ ذَاكَ مُتُ؞»
عَمَّا اللَّهْ يَثٜىٰ، ‹بَذَاكُثِ دَغَ یَیَنْ إِتَاثٜىٰنْ دَيَكٜىٰ أَڟَكِيَرْ غُواْنَرْبَ؞ كَدَ كُثِ كُواْ كُتَٻَشِ، دُواْمِنْ كَدَ كُمُتُ؞› »
سُنَ ثِكٜىٰ دَ دَڢِ كَمَرْ نَمَثِظَيْ، سُكَنْ تُواْشٜىٰ كُنّٜىٰنْسُ كَمَرْ كُرْمَنْ مَثِيجِنَّنْ غُواْبٜىٰ دَنِيسَ،