ڢَارَوَ 2:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 كَاڢِنْ رَانَ تَبَݣَويْ اللَّهْ يَا غَمَ عَيْكِنْسَ، سَيْ يَدَيْنَ عَيْكِ أَ رَانَ تَبَݣَويْ؞ Faic an caibideil |
«سَيْ كُدَيْنَ ڧَظَنْتَرْدَ رَانَرْ هُوتُ تَمَكُواْ، كُدَيْنَبِنْ جِنْ دَاطِنْكُ أَوَنَّنْ رَانَ مَيْ ڟَرْكِے؞ كُمَيْدَ رَانَرْ هُوتُنَ أَبِنْ ڢَضٍ ثِكِ، كُغِرْمَمَ رَانَرْ أَمَڟَيِنْ مَيْ ڟَرْكِے؞ كُدَرَجَنْتَرْ دَ عِتَ، كُنَ دَيْنَبِنْ هَنْيُواْيِنْ نُڢِنْ كَنْكُ، كُنَ دَيْنَبِنْ جِنْ دَاطِنْكُ، كُنَ يِنْ مَغَنْغَنُنْ بَنْظَ؞
عَمَّا رَانَ تَبَݣَويْ رَانَرْ هُوتُثٜىٰ دَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ غَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكَ، بَذَاكَيِ وَنِ عَيْكِبَ، كُواْ كَيْ، كُواْ طَنْكَ، كُواْ یَرْكَ، كُواْ بَاوَنْكَ كُواْ بَيْوَرْكَ، كُواْ بِجِمِنْكَ كُواْ جَاكِنْكَ، كُواْ وَنِ عَثِكِنْ دَبُّواْبِنْ غِدَنْكَ، كُواْ مَا بَڧُوانْ دَيَكٜىٰ ذَمَ عَثِكِنْ غَرِنْكَ، دُواْمِنْ بَايِنْكَ مَظَا دَ مَاتَا سُهُوتَ كَمَرْ يَدَّ كَيْ كَكٜىٰ هُوتَوَا؞