ڢَارَوَ 2:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 تَهَكَ عَكَ غَمَ يِنْ سَمَ دَ دُونِيَا دَ دُكَنْ تُلِنْ أَبُبُوَنْ دَسُكٜىٰ ثِكِنْسُ؞ Faic an caibideil |
ذَاعَ شِمْڢِطَا ڧَسُسُوَنْ أَ رَانَ دَ أَوَتَ دَ أَغَبَنْ دُكَنْ تَوْرَرِنْ سَمَ، أَبُبُوَنْ دَ مُتَنٜىٰنَ سُكَ ڧَوْنَثٜىٰسُ، سُكَ كُمَ بَوْتَا مُسُ، وَطَنْدَ سُكَ نٜىٰمِ شَوَرَرْسُ، سُكَيِ مُسُ سُجَّدَ؞ بَذَاعَ تَتَّارَ ڧَسُسُوَنْ أَبِنّٜىٰبَ، عَمَّا ذَاعَ تَتَّاكٜىٰسُ كَمَرْ كَاشِنْ دَبَّ أَ ڢُسْكَرْ ڧَسَا؞
«سَبُواْدَ حَكَ اللَّهْ يَجُويَ مُسُ بَايَ، يَمِيڧَسُ غَ بَوْتَرْ رَانَ دَ وَتَ دَ تَوْرَرِنْ سَمَ؞ وَنَّنْ يَيِ دَيْدَيْدَ أَبِنْ دَيَكٜىٰ أَرُبُوثٜىٰ أَ لِتَّڢِنْ أَنَّبَاوَا ثٜىٰوَ « ‹كُو جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، نِنٜىٰ كُكَ يَنْكَ وَ دَبُّواْبِے، كُكَ مِيڧَا وَ هَدَايَ، حَرْ شٜىٰكَرَا أَرْبَعِنْ عَثِكِنْ دَاجِ؟
سَعَدَّ كُكَ طَغَ عِدُواْ كُكَ كَلِّ سَمَ، كُكَغَ رَانَ دَ وَتَ دَ تَوْرَرِ دَ دُكَنْ حَلِتُّنْ سَمَ وَطَنْدَ اللَّهْ يَشِمْڢِطَا، كُكُلَ ڢَا، كَدَ كُبَرْسُ سُجَا حَنْكَلِنْكُ حَرْ كُيِ مُسُ سُجَّدَ، كُواْ كُبَوْتَا مُسُ؞ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ يَبَايَرْ وَدُكَنْ سَوْرَنْ ڧَبِيلُنْ دَسُكٜىٰ كُواْعِنَ عَڧَرْڧَشِنْ سَرَرِنْ سَمَ؞