غَلَاتِيَاوَا 5:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 دُواْمِنْ ذَمَنْ یَنْثِ شِينٜىٰ دَلِيلِنْ دَ أَلْمَسِيحُ يَیَنْتَرْ دَمُو؞ سَبُواْدَ حَكَ سَيْ كُڟَيَ دَ ڧَرْڢِے، كَدَ كُسَاكٜىٰ مِيڧَ كَنْكُ غَ غُنْغُمٜىٰنْ بَوْتَا؞ Faic an caibideil |
يَا كُو وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، دَا مَا نَيِ مَرْمَرِنْ رُبُوتَ مُكُ غَمٜىٰدَ ثٜىٰتُواْنَّنْ نَامُ دُكَ؞ عَمَّا دَغَ بَايَ نَغَ يَذَمَ دُواْلٜىٰنٜىٰ إِنْرُبُوتَ مُكُ إِنْ غَرْغَطٜىٰكُ كُدَاغٜىٰ سُواْسَيْ كُكِيَايٜىٰ بَنْغَسْكِيَرْمُ وَدَّ اللَّهْ يَدَنْڧَوَ ڟَرْكَكَنْسَ، سَوْ طَيَ تَكْ، بَا ڧَارِ؞