غَلَاتِيَاوَا 2:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 عَمَّا سُو مُتَنٜىٰنَّنْ دَ عَكَ طَوْكَ ثٜىٰوَ سُو مَنْيَنٜىٰ، بَسُ ڧَارَ كُواْمٜىٰ عَكَنْ كُواْيَرْوَرْ دَ نَكٜىٰيِبَ، أَغَنِينَ كُواْ سُو وَنٜىٰنٜىٰ دُكْ طَيَنٜىٰ أَوُرِينَ، دُواْمِنْ اللَّهْ بَايَ نُونَ بَمْبَنْثِ؞ Faic an caibideil |
دَ سُكَ إِسُواْ، سُكَثٜىٰ مَسَ «مَلَمْ، مُنْ سَنِ كَيْ مَيْ غَسْكِيَ نٜىٰ؞ مُتَنٜىٰ دُكْ طَيَ نٜىٰ أَغَرٜىٰكَ، غَمَا بَاكَ نُونَ بَمْبَنْثِ ڟَكَانِنْ مُتَنٜىٰ؞ كُمَ كَنَ كُواْيَرْ دَ حَنْيَرْ اللَّهْ عَثِكِنْ غَسْكِيَ؞ كَنَ غَنِ دَيْدَيْنٜىٰ مُبِيَ وَ كَيْسَرْ وَتُواْ، بَبَّنْ سَرْكِنْ رُواْمَ هَرَاجِ، كُواْ أَعَ؟
اللَّهْ نٜىٰ يَنُونَ مِنِ عَثِكِنْ رُعُيَ ثٜىٰوَ إِنْ تَڢِے؞ دَنَ كَيْ ثَنْ، سَيْ نَهَطُ دَ وَطَنْسُ شُوغَبَنِّنْ جَمَعَرْ مَاسُبِے، نَبَيَّنَ مُسُ يَدَّ نَكٜىٰيِنْ شٜىٰلَرْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے غَ وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ؞ نَا يِمُسُ وَنَّنْ بَيَانِ، سُو كَطَيْ، كَدَ ڨُوظُوانْ دَ نَكٜىٰيِ ثِكِنْ عَيْكِنَّنْ، كُواْ ڧُواْڧَرِنْ دَ نَارِغَا نَايِ، سُذَمَ بَنْظَ؞