غَلَاتِيَاوَا 1:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 عَمَّا إِنَ غَيَ مُكُ، عِدَنْ وَنِنْمُ ذَيْ كَٰوُاْ مُكُ وَنِ إِرِنْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے دَبَمْ دَ وَنْدَ مُكَ كَٰوُاْ، كُواْ شِے مَلاَىِٕكَ دَغَ سَمَنٜىٰ، كُواْ مُو دَ كَنْمُ مَا، تُواْ، بَرِ يَذَمَ لَعَنَنّٜىٰ! Faic an caibideil |
سَيْ نَيِ وَمُتَنٜىٰنْ ڢَطَ سُواْسَيْ، نَلَعَنْتَسُ، نَدُوكٜىٰ وَطَنْسُنْسُ، نَثِثِّرٜىٰ غَاشِنْ كَنْسُ؞ سَيْنَسَا سُرَنْڟٜىٰ دَ سُونَنْ اللَّهْ ثٜىٰوَ بَذَاسُ ڧَارَ بَادَ یَیَنْسُ مَتَ غَ یَیَ مَظَا نَوَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ سُعَوْرَ، كُواْ یَیَنْسُ مَظَا كُواْ سُو كَنْسُ سُعَوْرِ یَیَنْ مَاتَا وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ؞
تُواْ، بَرِ مَيْغِرْمَ سَرْكِينَ يَكَسَ كُنّٜىٰ يَجِ أَبِنْدَ ذَنْ ڢَطَا؞ عِدَنْ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَسَاكَ كَيِ ڢُشِے دَنِے، بَرِ يَكَرْٻِ هَدَايَ تَهَڟِ؞ عَمَّا عِدَنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ سُكَسَاكَ، بَرِ أَ لَعَنْتَسُ، يَهْوٜىٰهْ كُوَ شِينٜىٰ شَيْدَتَ؞ غَمَا سُنْ كُواْرٜىٰنِ دُواْمِنْ كَدَ إِنْسَامِ رَبُواْ ثِكِنْ غَادُوانْ يَهْوٜىٰهْ سُنَ ثٜىٰوَ ‹كَجٜىٰ كَبَوْتَوَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ؞›